فارغ از اینکه معمولا در آغاز تورنمنت‌های معتبر، چنین اتفاق مشابهی در تیم‌های دیگر و مطرح جهان رخ نمی‌دهد، موضوع اصلی این است که مگر توتولو انتخاب سرمربی تیم ملی نبود؟ آیا آقای عطایی به عنوان سرمربی وقت تیم ملی جوانان بارها از نزدیک تمرینات تیم ملی بزرگسالان را ندیده بود و با سبک کاری توتولو آشنایی نداشت؟

همگان می‌دانیم که توتولو از همان مکتب والیبال روس می‌آمد که برخی معتقد بودند سبک والیبال‌شان به ما نمی‌خورد (که البته نگارنده با این طرز تفکر مخالف است) در صورتی که چنین صحبتی مورد تایید بود پس چه لزومی داشت با کسی ادامه همکاری شود که بازمانده همان سبک است؟! پس در چنین صورتی انتخاب توتولو که یک دستیار با تجربه و کارکشته است از ابتدا اشتباه بوده است. چرا مجدداً مرتکب اشتباه شدید ولی در زمانش منتقد درجه ۱ بودید!

یک موضوع طبیعی و برهان واضح این است که سرمربی تیم ملی هر کشوری حق دارد دستیارانش را خودش انتخاب کند. همان‌گونه‌ که پیش از این افراد دیگری از مربیان ملی دستیار بهروز عطایی در تیم ملی رده پایه بودند. باید به این موضوع هم توجه داشت که این تصمیم در چه صورت می‌تواند اشتباه باشد؟ آیا مهره جایگزین قابل اعتماد و با تجربه ای در آستین داریم؟ در فاصله کم تا لیگ ملت‌ها مربیان حاضر در کادرفنی می‌توانند جای خالی توتولو را پر کنند؟ اگر چنین است که بحمدالله به خودکفایی رسیده ایم و از ابتدا هم نیازی به دستیار خارجی نبود و اگر خلاف این است، فدراسیون والیبال اگر برنامه تدوین‌شده‌ای برای آینده والیبال دارد (!)، جهت پر کردن این خلأ نسبت به جذب یک دستیار با کیفیت برای ادامه کار اقدام کند!

این یعنی سبک فکری ما با تیم ملی ژاپن که فیلیپ بلین افسانه ای را در کادرفنی خود حفظ می‌کند و یک سرمربی بومی هم در راس کار می‌گذارد متفاوت است. باید دید در انتها نتیجه چه خواهد شد. اما فراموش نکنیم علاقه‌مندان والیبال دیگر علاقه‌ای ندارند مثل زمان کولاکوویچ که‌ اکنون معتقد است تیم ملی برای پوست اندازی به زمان نیاز دارد(!) به اسم پوست اندازی اسیر خطا و آزمایشات بمانند و تورنمنت های معتبر جهانی را علی‌رغم دارا بودن پتانسیل از دست بدهند.

منبع: جهان والیبال